بنا به نتایج یک تحقیق که در نشریه بریتیش مدیکال جورنال به چاپ رسید خوشبختی مسری است و به صورت موجی در جمع دوستان و خانواده منتشر می شود اما در بین همکاران این اتفاق نمی افتد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، محققان اعلام کردند گروههای افراد خوشبخت و بدبخت بنا بر معیارهای نزدیکی اجتماعی و جغرافیایی تشکیل می شوند.
به عنوان مثال ، احتمال اینکه خوشبختی یک فرد به دوست وی که در کمتر از هشتصد متری او زندگی می کند به او نیز سرایت کند چهل و دو درصد افزایش می یابد.
این رقم به بیست و پنج درصد کاهش می یابد در صورتی که دوست این فرد خوشبخت در فاصله یک و نیم کیلومتری وی زندگی کند و هر چقدر فاصله دورتر باشد به تدریج تاثیر آن از بین می رود.
محققان اعلام کردند اگر شما همسرتان خوشبخت باشد هشت درصد به خوشبختی شما افزوده می شود و اگر یکی از اقوام نزدیک شما در همسایگی تان زندگی کند خوشبختی شما تا چهارده درصد افزایش می یابد. اگر یک همسایه خوشرو داشته باشید میزان خوشبختی شما تا سی و چهار درصد افزایش می یابد.
پرفسور نیکولا کریستاکیس از مدرسه عالی پزشکی هاروارد و پرفسور جیمز فولور از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو اعلام کردند متغیرها در سطح خوشبختی افراد به صورت موج و از طریق گروههای اجتماعی گسترش می یابد و بدین ترتیب است که گروههای افراد خوشبخت و بدبخت ایجاد می شوند.
بنا به نتایج این تحقیق، این فرمول در محیط کار صادق نیست و همکاران تاثیری در افزایش یا کاهش سطح خوشبختی ندارند و این بعنی بافت اجتماعی می تواند گسترش حالت های احساسی را محدود کند.
در نشریه بریتیش مدیکال جورنال آمده است این تحقیق انقلابی می تواند در جهت دهی به بهداشت عمومی موثر باشد. اگر خوشبختی از طریق روابط اجتماعی گسترش می یابد، این می تواند به صورت غیر مستقیم بر روی انتقال سلامتی و بهداشت نیز موثر باشد و این می تواند در سیاست گذاری ها مورد توجه قرار گیرد.
این تحقیق در بین 5124 فرد 21 تا 70 سال انجام شد و از سال 1971 تا 2003 به طول انجامید.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
مممممممممممممممممممممممم
چرا؟؟؟؟
نبود میزبان هم معضلی شده ..
سلمنا ..
بنا به نتایج یک تحقیق که در نشریه بریتیش مدیکال جورنال به چاپ رسید خوشبختی مسری است و به صورت موجی در جمع دوستان و خانواده منتشر می شود اما در بین همکاران این اتفاق نمی افتد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، محققان اعلام کردند گروههای افراد خوشبخت و بدبخت بنا بر معیارهای نزدیکی اجتماعی و جغرافیایی تشکیل می شوند.
به عنوان مثال ، احتمال اینکه خوشبختی یک فرد به دوست وی که در کمتر از هشتصد متری او زندگی می کند به او نیز سرایت کند چهل و دو درصد افزایش می یابد.
این رقم به بیست و پنج درصد کاهش می یابد در صورتی که دوست این فرد خوشبخت در فاصله یک و نیم کیلومتری وی زندگی کند و هر چقدر فاصله دورتر باشد به تدریج تاثیر آن از بین می رود.
محققان اعلام کردند اگر شما همسرتان خوشبخت باشد هشت درصد به خوشبختی شما افزوده می شود و اگر یکی از اقوام نزدیک شما در همسایگی تان زندگی کند خوشبختی شما تا چهارده درصد افزایش می یابد. اگر یک همسایه خوشرو داشته باشید میزان خوشبختی شما تا سی و چهار درصد افزایش می یابد.
پرفسور نیکولا کریستاکیس از مدرسه عالی پزشکی هاروارد و پرفسور جیمز فولور از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو اعلام کردند متغیرها در سطح خوشبختی افراد به صورت موج و از طریق گروههای اجتماعی گسترش می یابد و بدین ترتیب است که گروههای افراد خوشبخت و بدبخت ایجاد می شوند.
بنا به نتایج این تحقیق، این فرمول در محیط کار صادق نیست و همکاران تاثیری در افزایش یا کاهش سطح خوشبختی ندارند و این بعنی بافت اجتماعی می تواند گسترش حالت های احساسی را محدود کند.
در نشریه بریتیش مدیکال جورنال آمده است این تحقیق انقلابی می تواند در جهت دهی به بهداشت عمومی موثر باشد. اگر خوشبختی از طریق روابط اجتماعی گسترش می یابد، این می تواند به صورت غیر مستقیم بر روی انتقال سلامتی و بهداشت نیز موثر باشد و این می تواند در سیاست گذاری ها مورد توجه قرار گیرد.
این تحقیق در بین 5124 فرد 21 تا 70 سال انجام شد و از سال 1971 تا 2003 به طول انجامید.